برآورد حداکثر بارش محتمل در حوضه آبریز گاماسیاب

داکثر بارش محتمل(pmp) اصطلاحی است برای بیان ظرفیت بارش یک منطقه در یک مدت مشخص که معمولا 24 ساعت می باشد. محاسبه مقادیر حداکثر بارش(pmp) در نقاط یا در حوضه های آبریز می تواند در طراحی سازه های هیدرولیکی مانند سدها و شبکه های دفع فاضلاب و سیستم های آبیاری و همچنین مطالعات سیلاب که تأثیر شگرفی در چشم اندازهای جغرافیایی به جا می گذارد، حائز اهمیت ویژه است. در این پژوهش با استفاده از روش های آماری(روشهای اول و دوم هرشفیلد و برازش توزیع ها با روش حداکثر درست نمایی) مقادیر حداکثر بارش محتمل در حوضه آبریز گاماسیاب که در دو استان کرمانشاه و همدان قرار دارد برآورد شد. این پژوهش با جمع آوری آمار ایستگاه های حوضه شروع شد. در مرحله بعد با استفاده از آزمون من-کندال، آزمون همگنی بر روی آمار 16 ایستگاه، اعمال و بر اساس آن، 5 ایستگاه کنار گذاشته شد. سپس مقادیر pmp ایستگاهها با بکارگیری روشهای اول و دوم هرشفیلد که مبنای تفاوت این دو روش مقدار ضریب km فرمولها می باشد، برآورد گردید. در مرحله بعد پنج توزیع نرمال، لوگ نرمال، لوگ نرمال سه پارامتری، گاما و گامای سه پارامتری با آمار ایستگاه های حوضه برازش داده شدند و مقادیر pmp در دوره بازگشت 2، 5، 10، 20 و 50 ساله برآورد گردید. نتایج تحقیق نشان داد که در بیشتر ایستگاه ها توزیع لوگ نرمال بهترین برازش را با داده های حداکثر بارش 24 ساعته دارد. همچنین روش دوم هرشفیلد، داده های نزدیکتری به داده های حداکثر بارش 24 ساعته مشاهداتی حوضه داشت.